En pleno corazón de la Serra do Courel, partimos de Ferreirós de Abaixo siguiendo el sendero bien señalizado hasta a Ferreiría Nova, perteneciente a Seoane do Courel, camino amplio que discurre a media ladera por los montes que miran al cañón que forma el río Lor. Carballos, castaños y monte bajo conforman el paisaje con fuertes desniveles y barrancos profundos, sin olvidarnos de la Alvarizas, (construcciones circulares u ovales de piedra o lousas de unos 2 m de altura en donde se ubican las colmenas a salvo de los osos) la mayoría abandonadas.
Desde Ferreiría Nova cruzamos el puente sobre el río Lor y ascendemos hacia el pueblo de Mercurín por un sendero bien conservado que presenta múltiples marcas de rodaduras de los carros que ayudaban a transportar los productos recogidos de los bosques (fragas y soutos) entre los diferentes pueblos de este lado del Lor. Pueblos, hoy semiabandonados, que reflejan lo dura y dificil que era la vida hace años.
Desde Mercurín, el camino (corredoira) nos acerca al castro da Torre, antiguo asentamiento Celta, ubicado como todos los castros en un lugar prominente, desde donde se contempla el cañón del río Lor hasta el pueblo de Vilamor, las cumbres más altas del Courel, como son Pía Páxaro y Formigueiro y las devesas como la de Rogueira :
- Unha devesa é terreo agrosilvopastoral: unha pradeira arborada, normalmente valada ou pechada, poboada con diversas especies forestais non moi mestas, destinada á mantenza do gando.
- Tamén se denomina devesa ao tipo de xestión de veigas privadas destinadas á explotación agro-gandeira sobre a fraga mediterránea, da que se obteñen de forma simultánea múltiples recursos simultaneamente. Trátase dun ecosistema derivado da actividade humana a partir das fragas de árbores como enciños ou sobreiras, gañándolle terreo ao bosque para destinalo a pradaría. Nunha fase inicial aclárase o bosque mesto, e na segunda fase faise control da vexetación leñosa e estabilización das pradeiras.
Desde el castro regresamos a Ferreirós por un sendero que discurre por una zona quemada resultado de los incendios del verano pasado. La naturaleza pese a ello poco a poco recupera su esplendor con múltiples brotes verdes.
























O Courel, etnografía, patrimonio y naturaleza
One Comment
Pingback: